دلم یک دنیا گرفته

از کسی که بود و نیست

از کسی که هست و ارام نمیگیرم

چقدر هوای هوایت را دارم

به رخ کشیدن مردانگیت.فشردن دستانم با همه نفس

حالا...یک من اینجا.یک تو انجا.یک او در اینده ما...و مرزی از پشیمانی بین من و تو

حاصل این مرز...افسردگی من و شاید کمی ناراحتی و ادامه حیات تو

تمام زندگی من... رفتنت تمامم را به تمام زندگی ام سپرد

باقی مانده از من فسیلی از خاطرات تو و جسمی از لمس های تو

باشی نباشی...بودی نبودی

...در همه حال مبحوس دلمی...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: